Ultimi Nutizie

Attualità mundiale per u populu corsu

Rivista Principià

Eccu cumu si concentrerà l’Italia nantu à Tempest, tutti i fondi

Eccu cumu si concentrerà l'Italia nantu à Tempest, tutti i fondi

Tutte l'ultime mosse da u guvernu talianu nantu à u prughjettu Tempest. U studiu approfonditu di Giacomo Cavanna per Ares-Defense Observatory

L'Italia scrive u so impegnu à u prugramma Tempest per a prima volta da chì u Ministru Guerini hà firmatu u MoU cù u Regnu Unitu è ​​​​l'industria aeroespaziale svedese per u sviluppu di una sesta generazione di Future Combat Air System (FCAS).

In u tutale, cum'è descrittu in più dettagliu quì sottu, l'Italia intende d'investisce un totale di circa sei miliardi d'euros per e fasi di valutazione, analisi, cuncepimentu preliminare è sviluppu avanzatu.

A famiglia Tempest rimpiazzà l'aviò Eurofighter à partesi da u 2035 è resta operativa praticamente finu à u 2090 è dopu.

A scadenza per i cumitati di difesa per esprime a so opinione hè u 21 dicembre 2021 per a Camera è u 25 dicembre 2021 per u Senatu.

U prugramma Tempesta

U 9 ​​di nuvembre di u 2021, u Guvernu hà mandatu – in cunfurmità cù l'articulu 536, paragrafo 3, lettera b), di u decretu legislativu 15 di marzu di u 2010, n. 66 (Codice di u sistema militare) – a dumanda di un parè parlamentariu nantu à u prugettu di decretu ministeriale chì appruva u prugramma A / R pluriennale n. SMD 36/2021, riguardanti u sviluppu di una architettura cumplessa è interoperabile basatu annantu à un "sistema di sistemi" di cummattimentu aereu di sesta generazione – Future Combat Air System (FCAS) (AG 327).

U prugramma pluriennale in quistione si riferisce à a participazione italiana à l'iniziativa trilaterale chjamata "Tempest", chì consiste in u studiu, u sviluppu, a sperimentazione, a qualificazione è l'entrata in serviziu di i primi esempi di un sistema di aerei di caccia di sesta generazione – Future Combat Air. Sistema (FCAS) -, integratu cù sistemi di cooperazione senza equipaggiu (aerei pilotati remotamente o addetti), satelliti è altri assi militari.

I novi aerei sò destinati à rimpiazzà a flotta Eurofighter à partesi da u 2035 (vede sottu), cù una vita operativa allargata à l'ultimi decennii di u seculu.

U prugettu prevede ancu chì tutti l'elementi di u sistema sò cunnessi da una reta "intelligente", basatu annantu à una architettura nuvola dedicata (nuvola di cummattimentu), intelligenza artificiale (AI) è putenti datalinks di nova generazione.

In questu sensu, deve esse ricurdatu chì a classificazione di i cumbattenti riferenu à una "generazione" specifica permette di identificà i sfarenti tippi di cumbattenti chì sò sviluppati da a fine di a Siconda Guerra Munniali finu à oghje. Per esempiu, i cumbattenti subsonici di l'ala dritta cù l'ingaghjamentu d'aria di geometria fissa appartenenu à a prima generazione (1945 – 1955) (per esempiu, l'American Lockheed P-80 ShootingStar è u British Gloster Meteor). A seconda generazione (1955-1960) hè carattarizatu da a pusizioni di i motori di l'aeronave in u fuselage, invece di l'ala semi-alpa è l'ala spazzata (per esempiu, F-100 Super Sabre nordamericanu). A terza generazione (1960-1970) include cumbattenti cù forti frecce o ali delta capaci di ghjunghje à velocità transonica o ligeramente supersonica. I caccia cù una freccia forte o un ala delta è prese d'aria di geometria variabile, capaci di ghjunghje à a velocità Mach 2, appartenenu à a quarta generazione (1970-1995). infurmazione, riferite à l'ultimu paràgrafu di stu travagliu).

A quinta generazione currisponde à quelli cumbattenti sviluppati da u 1995 è dotati di tecnulugia assai avanzate in u campu di stealth.

Ci vole à ricurdà chì u F-35 Lightning II hè un cacciatore di quinta generazione, multirole (vale à dì capace di realizà tutte e missioni di a duttrina aeronautica), cù caratteristiche stealth marcate (bassa osservabilità da i sistemi radar) è net-centric (interconnessione). di tutti i sistemi di cumunicazione, informazioni è scambii di dati dispunibuli). In questu rispettu, a Corte di i Conti, in u Rapportu nantu à u contu generale di u Statu riferitu à l'annu 2020, rimarca chì, "in u 2020, 3 altri aerei (2 CTOL è 1 STOVL) sò stati consegnati da i 90 previsti. (di quali 60 in F35A CTOL per l'Air Force è 30 F-35B STOVL per a Marina), alzendu l'aviò acquistatu finu à avà à 18 (di cui 14 STOL è 4 STOVL) è 4 (3 + 1) seranu consegnati in 2021. Finu à avà i costi incurred da l'Italia sò stati à 5 381,4 milioni d'euros (+ 935,9 paragunatu à i 4 445,5 milioni di euro spesi finu à 2019). Includendu ancu i costi per a pianta di Cameri (969,9 milioni) è l'adattazione di i siti naziunali (335 milioni), u costu s'eleva à 6 686,3 (5 639,6 milioni in 2019) ".

In riferimentu à l'origine di u prugramma, in a nota tecnica attaccata à u prugettu di decretu in questione, deve esse nutatu chì in dicembre 2020 l'Italia, u Regnu Unitu è ​​​​a Svezia, per riduce u gap tecnologicu chì distingue e realità individuali europee paragunatu à i capi di u mondu in u settore aerospaziale, anu firmatu un Memorandum d'Intendere per a cooperazione in un novu sistema di aerei di cummattimentu (Future Combat Air System Cooperation MoU).

In questu sensu, u situ di a Difesa annuncia chì l'accordu hè statu firmatu da u Ministru di a Difesa Lorenzo Guerini, da u Sicritariu di Statu per a Difesa di u Regnu Unitu Ben Wallace è da u Ministru di a Difesa Svedese Peter Hultkvist. U Memorandum regula i principii generali per una cullaburazione uguale trà i trè paesi è cuncerna tutte l'attività cumpresi a ricerca, u sviluppu è a cuncepimentu cumuni necessarii per i guverni à sceglie l'acquistu di un sistema di aereo avanzatu per rimpiazzà l'Eurofighter (vede sottu). L'accordu serà seguitu da l'Arrangements di u Prughjettu è a Fase di Sviluppu Pienu, attualmente prevista per inizià in 2025. Si deve ancu esse nutatu chì u MoU FCASC, firmatu trà e sole nazioni europee chì cunnoscenu, pruducenu è digià utilizanu tecnulugia aeronautica di 5a generazione , a basa necessaria per a custruzzione di l'aviò futuri permetterà di rinfurzà l'industria naziunale, guarantiscenu a crescita di u sapè fà in un settore prestigiosu cum'è quellu di e tecnulugie abilitanti per l'aviò di sesta generazione.

In particulare, u Staff di Difesa (vede a nota tecnica) annuncia chì u sistema hè:

  • centratu nantu à un aviò di cummattimentu à bassa observabilità (piattaforma core), integrata in una reta di sistemi aerei è spaziali, ancu senza equipaggiu è / o autonomi, capaci di sustene operazioni multi-duminiu;
  • cuncepitu cù architettura aperta è modulare;
  • basatu annantu à tuttu u putenziale evolutivu assuciatu cù l'intelligenza artificiale è u Trattamentu Remote di Dati, per prufittà di a capacità massima di trasfurmazioni di u big-data per esse amministratu è, à u stessu tempu, per esse prutetti è resistenti in un ambiente cyber.

In riferimentu à i pussibuli ritorni industriali è di l'impieghi di u prugramma, a Difesa, in a dichjarazione chì u prugramma hà da esse implicatu grandi cumpagnie di difesa è aerospaziali (Leonardo IT, MBDA IT, Electronics è Avio GE) situatu in u territoriu naziunale (in particulare , in e regioni di Piemonte, Campania, Lombardia, Liguria, Puglia, Veneto, Sardegna, Sicilia è Lazio) informa ancu chì l'iniziativa implicarà PMI è Start-Up in l'avionica, sensori, cumunicazioni, intelligenza artificiale, propulsione, materiali, simulazione, armamenti è aerei autopropulsati. Issi settori, secondu a scheda esplicativa, rapprisentanu una lista puramente indicativa è micca esaustiva di quelli chì putenzialmente chjamati à cuntribuisce, vista a trasversalità di u prugramma, cuncentrata in tecnulugie emergenti assai innovatrici. U prugramma interagisce ancu cù u Ministeru di u Sviluppu Ecunomicu, cù Istituti è Centri Università per a ricerca tecnologica avanzata.

In l'opinione di a Difesa, a participazione di l'Italia in l'iniziativa in questione hà da sviluppà cumpetenze naziunali uniche cù riferimentu à quelli travagliadori chì seranu impiegati in u sviluppu è a produzzione di u sistema. In questu rispettu, in u DPP 2021-2023 (pagina 61), si assume chì u prugettu accelerà l'adopzione naziunale di tecnulugia in l'anni à vene incuraghjendu e prospettive di una futura "generazione di ingegneri TEMPEST" – chì cullerà. u tistimunianza di l'esperienze preziose acquistate in i settori Tornado, Eurofighter, F35 – è nantu à quale cascanu stimuli significativi di l'impieghi.

In relazione à u timing, u lanciamentu di u prugramma hè previstu in 2021 è hà un sviluppu pluriennale cù una durata di circa 30 anni (periodu 2021-2050).

U calendariu di u tempu di cuncepimentu hè strutturatu secondu u seguitu percorsu progressiu:

  1. fase di valutazione è analisi è cuncepimentu preliminare;
  2. stadiu avanzatu di sviluppu;
  3. Fase di pruduzzione iniziale;
  4. stadiu avanzatu di pruduzzione.

In a previsione di difesa, u prugramma di l'arma in questione si riferisce à a Missione 5 (Difesa è Sicurezza di u Territoriu), Programma 6 (Pianificazione Generale di e Forze Armate è Forze Militari), Azione 6 (Modernizazione, rinnuvamentu è sustegnu di e capacità di l'Armata). Strumentu Militare), Segretariatu Generale di u Centru per a Responsabilità Amministrativa (CRA).

A carica iniziale di previsione per l'Italia per sustene u sviluppu di u prugramma, vale à dì chì includenu e Fasi 1 è 2, hè attualmente quantificata in circa 6 miliardi €, à e cundizioni ecunomiche 2021, di quali:

  • € 2 miliardi per a fase 1), sughjettu di stu prugettu di decretu, finanziatu cù risorse da i capituli di u settore d'investimentu di u Budget Ordinariu di Difesa in parte di i fondi dispunibuli da a legislazione vigente (Fondu stabilitu da a lege n. 2020, capitulu 7120-). 02). U rapportu specifica chì sta cunfigurazione di finanziamentu pò evulutà dopu per mezu di a creazione di sinergie cù u Ministeru di u Sviluppu Ecunomicu;
  • 4 miliardi d'euros per a fase 2), chì serà, però, cuntrattu sottumessu à l'identificazione di e risorse necessarie da strumenti finanziari separati di ogni istituzione futura. In questu riguardu, hè ancu precisatu chì queste fasi successive seranu l'ughjettu di decreti d'appruvazioni separati è specifichi in virtù di l'art. 536 di u Codice Militare (vede sopra) è cuntrattu sottumessu à u successu di u livellu desideratu di maturità tecnologica è a dispunibilità di risorse utili sottu à i prossimi strumenti finanziarii previsti in a Legge di u Budget o disposizioni specifiche ad hoc. U rapportu di u Staff di Difesa specifica chì, in considerazione di a priorità di u prugramma, a cobertura finanziaria pò esse più garantita / integrata cù e risorse registrate in a missione "Difesa è sicurità di u territoriu", u prugramma "Pianificazione generale di l'Armata". Forze è forniture militari "di u Statu di a previsione di e spese di u Ministeru di a Difesa, dispunibile in modu adattatu ancu per mezu di rimodulazione preventiva / revisione di altre spese, accunsentutu cù u Ministeru di l'Ecunumia è e Finanze.

U prugramma "Tempest" hè riportatu in u documentu programmaticu pluriennale di Difesa per u triennale 2021-2023 trà e carte di i prugrammi maiò previsti per inizià (pagina 61), cù u listessu prufilu programmaticu di l'allocazioni descritte sopra. U prugramma hè ancu rappurtatu (pagina 57), per una quantità di 2 miliardi d'euros, in a pruposta appruvata da a Difesa per a divisione trà parechji prughjetti di e risorse di u Fondu riguardanti l'implementazione di i Programmi d'investimentu pluriennali per i bisogni di a Difesa. Naziunale istituitu da a Legge di Bilanciu per u 2021 nantu à u Statu di Previsione di e spese di u Ministeru di a Difesa, chì a so dotazione hè uguale à 12,35 miliardi € in u periodu 2021-2035.

In quantu à e cundizioni cuntrattuali, a scheda esplicativa ricorda chì u prucessu per a firma di l'accordi internaziunali di implementazione trà i paesi partenarii dopu à a firma di u Memorandum of Understanding (MoU) hè in u prucessu di finalizà è hè previstu per esse cumpletu. per a mità di l'annu 2022, è mette in risaltu a necessità di assicurà, per via di a formalizazione di cuntratti specifichi, digià da l'annu finanziariu in corso, u funziunamentu cumpletu di i prucessi di ricerca è innuvazione, ancu in considerazione di u fattu chì u prughjettu, in u Regnu Unitu, hè digià cumplettamente operativu.

U rapportu precisa dunque chì, in u mumentu, in mancanza di un attu cuntrattuale, solu valutazioni generalmente valide ponu esse spressione per ogni attività cuntrattuale. I standard di riferimentu in materia publiche contractuale sò a legislazione speciale dettata da u decretu legislativu 208/2011, chì traspone a direttiva comunitaria 2009/81 / CE, è u regulamentu cunnessu (D.P. disposizioni rapprisentate da u Codice di i Cuntratti (Decretu Legislativu 50/2016), induve ùn sò micca derogati è cumpatibili cù e regule sopra citate è cù e clause contractuali.

U prugramma Eurofighter

Cum'è riportatu in u Rapportu di a Corte di Conti "nantu à u sviluppu tecnologicu è l'intervenzioni in u settore aeronauticu", u prugramma Eurofighter rapprisenta l'eredi di un prughjettu chì risale à l'anni 70 chì avia u scopu di realizà (inizialmente in trè paesi – United Regnu, Francia è Germania) un novu aviò di cummattimentu multi-role, chì rimpiazzà e flotte obsolete, capaci di cumpete cù l'aviò più mudernu di i Stati Uniti è l'URSS. Hè natu cusì u prughjettu Eca (combattente europeu di cumbattimentu) à u quale si aghjunghjenu dopu l'Italia – chì avia bisognu di rimpiazzà i so F104 – è a Spagna.

In u 1983, a Francia si ritirò da u prugettu, vulendu creà u so propiu prugramma naziunale (Acx Rafale) è hè dunque firmatu un novu accordu per a custruzzione di un aviò di difesa europeu "Eurofighter"; u prugettu hè statu rinominatu Efa, cù a participazione di l'industrii specializate di quattru paesi (Italia, Regnu Unitu, Germania è Spagna); i studii di fattibilità cunnessi sò stati finiti in u 1985.

In u 1986 hè statu firmatu u Memorandum d'intesa (Mou 1) in quale sò state stabilite e diverse fasi di definizione, sviluppu, industrializazione, produzzione di massa è infine di sustegnu in serviziu; dopu, cù l'aghjunzioni / mudificamenti successivi à l'accordu, sò state definite fasi è principii generali per a distribuzione di i costi è di u travagliu trà e nazioni cuncernate.

Cù u Mou n. 6 di 1997 "Produzzione Investimentu è Produzione di Serie", a produzzione di 620 aerei hè stata regulata, di i quali 121 per l'Italia, in trè tranche, chì diventenu, cù l'aghjurnamenti è l'accordi successivi, 96, chì a consegna hè prevista cum'è: – 1 tranche. – 29 aerei (da u 2003 à u 2009) – tutti furniti trà u 2003 è u 2009; – 2 tranches – 46 aerei (da u 2008 à u 2015) – tutti consegnati trà u 2008 è u 2015; – 3 tranche A – 21 aerei (da 2015 à 2017) – di quali 13 consegnati in 2015; – 3 tranches B -25 aircraft – l'ordine ùn hè micca statu cunfirmatu è i paesi participanti anu decisu, per u mumentu, di ùn esercite micca l'opzione cuntrattuale.

In un rapportu sussegwente, a Corte di Conti hà indicatu un costu di circa 19,7 miliardi per l'Eurofighter, per un totale di 96 aerei.

In quantu à l'aspetti riguardanti l'impattu di l'impieghi, a Corte di Conti informa chì u prugramma implica circa 1.700 impiegati diretti (di a cumpagnia Leonardo) è circa 9.000 impiegati indiretti; ci sò circa 90 cumpagnii ligati implicati in e diverse attività di u prugramma Efa. "Hè dunque un prugramma", osserva a Corte, "assai pertinenti, micca solu da u puntu di vista di a sicurità naziunale, ma ancu in quantu à l'aspettu tecnologicu è l'impattu ecunomicu è di l'impieghi nantu à l'imprese in u settore".

Finanziamentu di u prugramma Efa

A Corte dei Conti, in u rapportu sopra citatu, informa chì nantu à u bilanciu di u Ministeru di u Sviluppu Ecunomicu ci sò allocazioni, sia in termini di cuntribuzioni pluriennali 7 (limiti d'impegnu) per quale a prucedura di l'accordu in virtù di l'art. 5 di ln 421/1996, sia in termini di dotazioni annuali per i quali una procedura diversa hè stata aduttata, per via di l'emissione di ordini di accreditazione à l'ufficiale di difesa di e somme richieste da l'agenzii intergovernamentali chì curanu a gestione operativa è finanziaria di i prugrammi finanziati. . A liquidazione di i sume si faci dopu à l'autorizazioni mandate da a Direzzione Generale di Armamenti Aeronautici di u Ministeru di a Difesa dopu à una specifica dumanda di fondi da l'agenzii di l'OTAN: Netma (Agenzia di Gestione di l'Eurofighter Tornado di l'OTAN) è Nahema (Agenzia di Gestione di Helicopteru di l'OTAN) chì a gestione operativa è finanziaria di i prugrammi hè rispettivamente affidata.

I "chiamate di fondi" sò basati nantu à i piani di u bilanciu, cunnessi à u prugressu di l'attività pianificate annu, preparati da e stesse agenzie è appruvati da l'urganismi intergovernamentali competenti. Una volta u Mise hà ricevutu a dumanda da u Ministeru di a Difesa inseme cù i "chiamate di fondi", urdineghja l'emissione di ordini di accreditazione in favore di l'ufficiali delegati designati chì, emettendu ordini di pagamentu, creditu i fondi à l'agenzii stessi. In l'allegatu n. 5 di u rapportu di a Corte di i Conti mostra e schede descrittive di tuttu u prugramma.

Netma firma cuntratti cù u cunsorziu industriale Eurofighter è gestisce direttamente i fondi dispunibuli da e nazioni interessate. Hè dunque cura di a gestione operativa è finanziaria di u prugramma è hà relazioni cù l'industria aeronautica di e quattru nazioni implicate attraversu i dui consorzi creati da e stesse cumpagnie, chjamati Eurofighter GmbH è Eurojet GmbH.

Finanziamento EF 2000 (Fonte: Corte dei Conti )

Fonte: Appruvazioni di u prugramma A / R pluriennale n. SMD 36/2021 riguardanti u sviluppu di u sistema "Tempest" Attu di u Guvernu 327 – Documentazione per l'esame di l'Atti di u Guvernu – Senatu di a Republica – Càmera di i Diputati – XVIII Legislatura – Serviziu di l'Affari Internaziunali di u Senatu è u Dipartimentu di Difesa Studii Sala di Serviziu


Questa hè una traduzzione automatica da a lingua italiana di un post publicatu in StartMag à l’URL https://www.startmag.it/innovazione/ecco-come-litalia-puntera-sul-tempest-tutti-i-fondi/ u Sun, 28 Nov 2021 06:17:03 +0000.