Ultimi Nutizie

Attualità mundiale per u populu corsu

Rivista Principià

Berlinguer è Berlusconi, u stranu coppiu (vistu da i ghjurnali)

Berlinguer è Berlusconi, u stranu coppiu (vistu da i ghjurnali)

Dui omi chì ùn pudianu esse più sfarenti in a vita si sò ritrovati uniti in questi ghjorni, in a morte. Avà, però, l'eredità di Berlinguer hè tornata tutta à manca, mentre chì quella di Berlusconi hè tornata tutta à diritta. U cumentu di Damato

Per via di unu di i capricci, ùn sò s'è più chè nutizia, pulitica o storia, issi ghjorni, in morte, dui omi chì in a vita ùn pudianu esse più sfarenti cum'è Enrico Berlinguer è Silvio Berlusconi si ritrovanu uniti in cumunu. Chì mi pare ch'elli ùn anu mancu u tempu di cunniscenze o di scuntrà solu, per ciò ch'e so ch'elli sò cronista di a chjamata Prima Republica. Di u chjamatu secondu, chì hè natu cù u debut direttu di Berlusconi cum'è un candidatu praticamente elettu à a testa di u guvernu, assai prima di u primu ministru avà esaminatu da u Senatu, Berlinguer ùn avia mancu pussutu sente l'inchiesta. Probabilmente seria mortu ancu prima.

Dui omi – mi parlava di Berlinguer è di Berlusconi – chì ùn pudianu esse più sfarenti in quantu à a cultura è à u stilu di vita. Ùn dicu micca di caratteru perchè tutti dui l'avianu abbastanza duru, ancu s'ellu era piattatu cù Berlusconi sottu à l'cortezza – guasi un ossimoro – d'una alegria permanente, in uppusizione à una tristezza chì Berlinguer si sentia ingiustamente vittima in i media. rapprisentazione. È chì solu l'overflowing Roberto Benigni hà vintu, alzendu u capu cumunistu cù e so bracce è sbuchjatelu sottu à i primi sguardi stupiti è poi divertiti di quella mistura di vigilante è assistente à u secretariu di u PCI chì era Tonino Tatò. Per mezu di e so grinfie nisun ghjurnalistu, ma ancu puliticu, ùn pudia micca mancà di passà per ghjunghje à Berlinguer : mancu un currispundenti storicu cum'è Giampaolo Pansa, Giampa per l'amichi. Quale in u 1976 hà sappiutu di caccià da u sicritariu cumunista l'ammissione sensazionale chì si sentia prutetta sottu u paraplu di l'OTAN in relazioni cù l'Unioni Suviètica.

Una cosa – quella di l'umbrella atlantica s'hè apertu nantu à sè à a Botteghe Oscure da Berlinguer – chì hà mandatu Armando Cossutta in furia in u PCI è duvia catturà ancu Berlusconi. Chì ùn avia chè 40 anni à l'epica è ùn s'imaginava mancu un avvene puliticu per ellu stessu, i soldi, i successi è a notorietà di l'imprenditore li bastavanu è restava da ciò ch'ellu avia vissutu in u 1948, da zitellu. , à traversu l'esperienze di affissà i manifesti elettorali di a DC d'Alcide De Gasperi contr'à u fronte pupulare di a manca custituitu da i cumunisti di Palmiro Togliatti è i sucialisti di Petru Nenni.

Quarant'anni dopu à a so morte, l'eredità pulitica di Berlinguer hè tornata oramai sanu à a manca, dopu avè passatu micca più tardi in u 2021, solu trè anni fà, ancu per e mani di un pudemu demucraticu post-cristianu compiaciutu cum'è Enrico Letta, chì era appena elettu. secretariu di u Partitu Democraticu. Et rappelé à Rome de Paris, où Matteo Renzi lui avait fait fuir en le détrônant en 2014 du Palazzo Chigi.

L'ochji di Berlinguer sò stati stampati nantu à e carte di i membri di u PD di questu annu da Elly Schlein, chì hà successu à Enrico Letta à u Nazarenu. È andò à Padova a settimana passata per cuncludi a campagna elettorale per l'elezzioni europee esattamente cum'è Berlinguer in u 1984. Ma à u cuntrariu di Berlinguer, chì hà spintu u PCI à l'unicu è breve sorpassu di u DC cù 33 per centu o più di i voti, Schlein hà puderia purtà u Partitu Democràticu micca più di 24 per centu, falatu da quasi cinque punti à a diritta di Giorgia Meloni.

Mentre chì l'eredità di Berlinguer hè tornata sanu à manca, l'eredità di Berlusconi hè tornata tutta à diritta dopu à i tentativi parossistici di l'antifascismu prufessiunale – cum'è l'antimafia denunziatu à u so tempu da Leonardo Sciascia – per scopre è prupone una alternativa Cavaliere à Meloni. , o in ogni casu preferibile à questu.

I fratelli taliani di u Primu Ministru anu appena purtatu in casa quist'annu un quasi 29 per centu vicinu à i 30,3 ottenuti in u 1994 da Berlusconi in l'alizzioni europee tenuti pochi mesi dopu à l'alizzioni, induve u Cavaliere s'era firmatu, per cusì, à 20 per centu. È questu hè accadutu senza dannu – una altra circustanza disgraziata per l'uppusizione, chì avia scumessa nantu à a disarticulazione di u centru diritta – l'altri cumpunenti di a maghjurità di u guvernu. Nè a Lega di Matteo Salvini, nè a Forza Italia post-Berlusconi d'Antonio Tajani, chì in realtà hè ghjunta à a seconda piazza in u ranking di a maiurità di u guvernu.

In cortu, nunda li và bè à a manca in u scontru furioso, guasi à u corpu, ch’ellu cercava è hà purtatu in a campagna eletturale contr’à una diritta dipinta d’un culore più neru chì ùn pudia o duvia esse imaginatu.

(Publié sur Libero )


Questa hè una traduzzione automatica da a lingua italiana di un post publicatu in StartMag à l’URL https://www.startmag.it/mondo/berlinguer-e-berlusconi-la-strana-coppia-vista-dai-giornali/ u Sun, 16 Jun 2024 05:05:42 +0000.